Beleggers melden zich in steeds grotere getale op de markt voor Italiaanse staatsleningen. Terwijl de financieringsbehoefte van Rome door het dak gaat vanwege de coronacrisis, zal het aanbod van Italiaanse leningen in de komende jaren toch afnemen. Beleggers sorteren voor op die paradoxale ontwikkeling. Japanse partijen slaan zelfs recordhoeveelheden Italiaanse schuld in.
Uit cijfers van het Japanse ministerie van financiën bleek deze week dat Japanse pensioenfondsen, verzekeraars en trustkantoren op een niet eerder geziene wijze leningen zijn gaan inslaan. Ze kwamen in actie nadat de Europese regeringsleiders in juli het Next Generation EU-herstelpakket hadden gelanceerd. Per saldo kochten de investeerders voor ¥372,7 mrd (circa €3 mrd) aan Italiaanse staatsobligaties. In juni verkochten ze juist nog voor een half miljard euro aan Italiaans papier.
Overeenstemming over het stimuleringspakket dempte de bezorgdheid over de begrotingsproblemen van Italië waarna investeerders hun geld naar dat land schoven. Vergeleken met de leningen van andere landen bieden Italiaanse leningen hoge rendementen en dat maakt ze populair
Staatsschuld naar 154%
De Japanse belangstelling staat niet op zich. Uit binnen- en buitenland is de vraag naar Italiaanse leningen al langer groot en dat heeft ervoor gezorgd dat het renteverschil met Duitse tienjaarsleningen sinds maart met bijna 120 basispunten is gedaald. Inmiddels bedraagt de 'spread' nog 150 basispunten, maar analisten verwachten dat die nog wel verder zal inzakken. Zo gaan de meeste analisten uit van een renteverschil van 125 basispunten begin volgend jaar.
De neerwaartse druk op de rendementen valt des te meer op, nu de Italiaanse overheid miljarden nodig heeft om de coronacrisis te boven te komen. Brussel verwacht dat de staatsschuld van Italië in 2021 oploopt tot 154% van het bruto binnenlands product. Dat komt neer op een stijging van maar liefst 19 procentpunt ten opzichte van het schuldniveau vorig jaar.
Desalniettemin ziet het er in de komende jaren naar uit dat het voor beleggers steeds lastiger wordt om Italiaanse staatsleningen te vinden — of ander Zuid-Europees papier. De financieringsbehoeften worden namelijk gecompenseerd door het steunprogramma van de Europese Commissie en de aankopen van leningen door de Europese Centrale Bank (ECB).
Fonds van €750 mrd
De regeringsleiders hebben een ondersteuningsfonds van €750 mrd klaargezet, plus nog een fonds van €100 mrd voor werktijdverkorting. Met de subsidies en leningen die Italië daaruit zal ontvangen, kan het land volgens Morgan Stanley voor 80% in de groeiende leenbehoeften voorzien.
Italië betaalt momenteel 1,002% voor leningen met een looptijd van tien jaar. Het rendement op een vergelijkbare Europese obligatie ligt momenteel rond -0,156%. Dus geld lenen van de Commissie in plaats van marktpartijen levert Rome een significante besparing op.
De aankopen vanuit het zogeheten Pandemic Emergency Purchase Programme (PEPP) van de ECB absorberen de rest van de leenbehoefte. Of beter gezegd: ze absorberen het ruimschoots. Volgens Morgan Stanley zal voor marktpartijen het nettoaanbod van Italiaanse staatsleningen in 2021 €60 mrd lager zijn dan dit jaar. En vermoedelijk zal het beschikbare aanbod zelfs nog kleiner zijn als Frankfurt zijn steunmaatregelen verder opvoert.
Veiling overtekend
Vanwege de recente daling van de inflatie tot onder nul en de verzwakking van de dollar ten opzichte van de euro verwachten veel ECB-watchers immers dat Frankfurt er niet aan ontkomt zijn inspanningen te vergroten. Als de ECB de markt met haar PEPP-programma nog verder afgraast, blijven er voor andere partijen simpelweg minder Italiaanse leningen over.
Zo gaat men ervan uit dat het inmiddels €1350 mrd grote PEPP volgend jaar met nog eens €300 mrd wordt opgehoogd. Dat zou volgens de Duitse bank betekenen dat de voor marktpartijen beschikbare pool Italiaanse leningen €130 mrd kleiner wordt in 2021.
Geen wonder dat beleggers over elkaar heen tuimelen. Zo was het orderboek voor een deze week geplaatste Italiaanse lening met een looptijd van twintig jaar groter dan ooit. De veiling was ruim acht keer overtekend. Analisten van UniCredit hadden verwacht dat het Italiaanse agentschap misschien €6 mrd à €7 mrd uit de markt zou halen, maar toen duidelijk werd hoe overweldigend de belangstelling was werd er uiteindelijk €10 mrd opgehaald. Er was voor €84 mrd ingeschreven.
(Bron FD.nl)